τρεις η ώρα την νύχτα και η σιωπή μου έχει γίνει μια παγιδευμένη
κραυγή, ένας απόκοσμος ήχος, που τρυπά τα ακουστικά και σπάει τα
ηχεία, καταστρέφει τα τύμπανα των αυτιών.
φαινομενικά όλα είναι στην θέση τους, όμως κάτι λείπει.
παγιδευμένη, χωρίς φωνή, μόνη, χωρίς βοήθειά. θέλω να σπάσω την σιωπή να την κάνω θόρυβο, λέξεις, φράσεις. θέλω να σπάσω την ακινησία, να την κάνω πράξεις, σώμα, αγγίγματα, φιλιά, χάδια. είσαι κοντά αλλά δεν μπορώ να σε κοιτάξω στα μάτια, δεν μπορώ να σου μιλήσω, ούτε να σε αγγίξω.
με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να είσαι παντού, ταξιδεύεις πάνω σε εικόνες, δίπλα σε σκέψεις μέσα σε τραγούδια, σε αντικείμενα, σε χώρους, σε άλλους ανθρώπους...