κάτι σαν παραμύθι...
Η οικογένεια Αιμιλιάνος εδώ και πολλά πολλά χρόνια, έχει στην κατοχή της την κοιλάδα της Χρυσής αχτίδας, μια εύφορη κοιλάδα στην οποία καλλιεργούνται τα πιο όμορφα λουλούδια του κόσμου ,τα πιο νόστιμα φρούτα και λαχανικά και εκτρέφονται όλων των ειδών τα ζώα. Ο Πέτερ είναι ο μοναχογιός της οικογενείας και επιθυμία του είναι να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο. Το μόνο που τον κρατά στην κοιλάδα της Χρυσής αχτίδας είναι το κορίτσι που αγαπά, η Σαρλότα. Η Σαρλότα είναι μια χαριτωμένη κοπέλα η οποία μαζί με την οικογένεια της ζει και δουλεύει στην κοιλάδα, φροντίζοντας λευκά περιστέρια .Ο κύριος όμως και η κυρία Αιμιλιάνος έχουν άλλα σχέδια για τον Πέτερ, προγραμματίζουν επιχειρηματικό γάμο με την κόρη της οικογένειας Χάνκς, που έχει την Αλμυρή κοιλάδα η οποία φτάνει μέχρι την θάλασσα. Ο Πέτερ νιώθει καταπιεσμένος καθώς οι δικοί του δεν του επιτρέπουν να φύγει πέρα από τα σύνορα της Χρυσής αχτίδας.
Η Σαρλότα τον προτρέπει να ακολουθήσει τα όνειρα του και να φύγει, αποφασίζει λοιπόν να το σκάσει. Το βράδυ πριν φύγει περνά και από την Σαρλότα για να την αποχαιρετήσει αποχωρισμός τους θα γίνει ακόμη πιο δύσκολος αφού ο Πέτερ της ανακοινώνει πως θα πρέπει για αρκετό διάστημα, τουλάχιστον στην αρχή, να μην επικοινωνούν με κανένα μέσο, για να μην τον εντοπίσουν οι γονείς του. Τότε η Σαρλότα του αποκαλύπτει το μεγάλο της μυστικό, το κρυφό της χάρισμα, την δυνατότητα της να επικοινωνεί με τα περιστέρια. Του υπόσχεται λοιπόν πως θα του γράφει κάθε μέρα με περιστέρι και πως το μήνυμα θα το δένει με μία τρίχα από τα μαλλιά της, στο πόδι του περιστεριού.
Ο Πέτερ ξεκινά για το μεγάλο του ταξίδι. Εν το μεταξύ όμως στην κοιλάδα της
Χρυσής αχτίδας όλα τα λουλούδια έχουν μαραθεί. Η κυρία Αιμιλιάνος ενημερώνεται
για την κατάσταση και σπεύδει να δει από κοντά τι έχει συμβεί. Απέραντες
εκτάσεις από λουλούδια μέσα σε λίγες ώρες καταστράφηκαν, όλα κιτρίνισαν,
μαύρισαν και έπεσαν στην γη. Επόμενη της κίνηση είναι να στείλει υπηρέτες να
δούνε που βρίσκεται ο Πέτερ ενώ η ίδια πάει να τον αναζητήσει κοντά στο σπίτι
της Σαρλότας, εκεί που συνήθιζε όπως της έλεγε να παίζει μπάλα. Βρίσκει λοιπόν
την κοπέλα να μιλά με ένα περιστέρι και αυτό της κάνει ιδιαίτερη εντύπωση,
στέκεται και την παρακολουθεί και την ακούει να μιλά για τον Πέτερ. Την ίδια
στιγμή φτάνουν και οι υπηρέτες που της ανακοινώνουν την απουσία του Πέτερ και
τότε αυτή τους διατάζει να την συλλάβουν. Η κυρία Αιμιλιάνος ζητά να μάθει την
σχέση της Σαρλότας με τον γιο της, εκείνη αρνείται τα πάντα,όμως η κυρία
Αιμιλιάνος την απειλεί πως θα τιμωρήσει την ίδια και την οικογένεια της. Η
Σαρλότα της ομολογεί τα πάντα, ακόμη και για το κρυφό της χάρισμα, αφού η κυρία
Αιμιλιάνος είχε αντιληφθεί ήδη κάτι, έτσι δεν μπορούσε να το κρύβει άλλο. Η
κακιά πλέον, κυρία Αιμιλιάνος αναγκάζει την Σαρλότα να στείλει το περιστέρι στον
Πέτερ,αφού πρώτα έχει δέσει ένα γράμμα που η ίδια έγραψε, στο πόδι του
περιστεριού. Και της λέει πως αν ο Πέτερ δεν επιστρέψει σε δυο μέρες αυτή και η
οικογένεια της θα έχουν άσχημη κατάληξη.Ο Πέτερ είχε απομακρυνθεί αρκετά από τα
σύνορα της χώρας του Πολύχρωμου Παγονιού εκεί που βρίσκονται όλες οι εύφορες
κοιλάδες. Βγαίνοντας από ένα σκοτεινό τούνελ είδε δυο γυπαετούς να κυνηγούν ένα
περιστέρι. Το περιστέρι που προσγειώθηκε στο χέρι του Πέτερ, κάνοντας έναν
παράξενο ελιγμό, είχε προσαρμοσμένο στο πόδι του ένα μικρό χαρτάκι τυλιγμένο σε
ρολό δεμένο με μία κόκκινη κορδελίτσα. Ο Πέτερ αφήνοντας κάτω την βαλίτσα του,
έλυσε προσεκτικά το μήνυμα από το πόδι του περιστεριού και το κράτησε πρίν το
διαβάσει σφιχτά στην παλάμη του επειδή φαντάστηκε ότι ο αποστολέας ήταν η
αγαπημένη του Σαρλότα η οποία του είχε υποσχεθεί πριν φύγει ότι θα του έγραφε
κάθε μέρα.Ο Πέτερ άνοιξε το γράμμα της Σαρλότας το οποίο τον καλούσε να
επιστρέψει γρήγορα κοντά γιατί κάτι κακό της είχε συμβεί. Ο Πέτερ χωρίς δεύτερη
σκέψη πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Κατευθύνθηκε προς το σπίτι της Σαρλότας
και την βρήκε εκεί με την οικογένεια της εκείνη άρχισε να του εξηγεί τι είχε συμβεί
μέχρι που την διέκοψε η εμφάνιση της μητέρας του Πέτερ μαζί με φρουρούς, οι
οποίοι συνέλαβαν τον Πέτερ και τον φυλάκισαν σε έναν πύργο στο κέντρο της
κοιλάδας. Ο Πέτερ έπρεπε να μείνει για πάντα εκεί καθώς ήταν η αιτία που τα λουλούδια άνθιζαν. Πριν πολλά χρόνια, κατάρα είχε πέσει στην κοιλάδα και δεν φύτρωνε κανένα λουλούδι, κύρια πηγή εσόδων της οικογενείας. Η οικογένεια Αιμιλιάνος απευθύνθηκε σε ειδικούς, σε γεωπόνους, σε κομπογιαννίτες, σε μάγισσες και χαρτορίχτρες και η απάντηση που πήραν ήταν πως χρειάζονταν έναν αρσενικό γόνο να πατήσει την γή τους.Ο κύριος και η κυρία Αιμιλιάνος τα κατάφεραν με την τέταρτη φορά και έτσι ήρθε στον κόσμο ο Πέτερ.
Η Σαρλότα κάθε μέρα και κάθε νύχτα έχυνε δάκρυα για τον Πέτερ, τόσα πολλά που μια λίμνη είχε σχηματιστεί δίπλα στο σπίτι της όταν πια τα δάκρυα της στέρεψαν σκέφτηκε πως κάτι έπρεπε να κάνει για να τον βοηθήσει .Ο πύργος φυλάσσονταν από φρουρούς καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, η Σαρλότα δεν ήξερε με τι τρόπο να τον βοηθήσει, δεν είχε καμία δύναμη και καμιά βοήθεια από κανέναν, το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να μιλά στα περιστέρια. Τα περιστέρια δεν μπορούσαν να φτάσουν μέχρι τον Πέτερ αφού παράθυρα δεν υπήρχαν. Είχε απογοητευτεί τόσο πολύ, δεν μιλούσε σε κανέναν, ούτε καν στα αγαπημένα της περιστέρια, μια μέρα λοιπόν άνοιξε τις πόρτες όλων των κλουβιών και τα έδιωξε μακρυά και απέμεινε μόνη της.
Την επόμενη μέρα, ένα τεράστιο λευκό σύννεφο βρισκόταν πάνω από την Κοιλάδα
της αχτίδας και έκρυβε τον ήλιο. Το σύννεφο ήταν εκατομμύρια περιστέρια που
είχαν έρθει για να βοηθήσουν τον Πέτερ και την Σαρλότα. Τα περιστέρια, άλλα με
το ράμφος τους και άλλα με τα πόδια τους γράπωσαν προεξοχές από τον πύργο
που ο Πέτερ ήταν κλειδωμένος και μέχρι οι φρουροί να αντιληφθούν τι είχε συμβεί
αυτά είχαν πετάξει μακριά μαζί με τον πύργο. Οι κάτοικοι της κοιλάδας σήκωσαν
τα κεφάλια τους και διέκριναν βαθιά στον ορίζοντα, ένα ιπτάμενο πύργο και δίπλα
του ένα ιπτάμενο κορίτσι, την Σαρλότα...Για καιρό κανένας δεν έμαθε νέα τους, που και που όμως ακούγονταν ανά τον κόσμο φήμες για δύο νέους που πετούσαν. Στην κοιλάδα τα πάντα είχαν μαραθεί και σιγά σιγά ερημώθηκε από τους κάτοικους της, οι οποίοι την εγκατέλειπαν για μέρη εύφορα με δουλειά. Ο κύριος και η κυρία Αιμιλιάνος χώρισαν, ασυμφωνία χαρακτήρων, πούλησαν ότι είχε απομείνει από την εταιρία και έφυγαν και αυτοί. Μέσα στις λίγες οικογένειες που απέμειναν ήταν και η οικογένεια της Σαρλότας. Οι γονείς της δεν λυπόταν, ήταν σίγουροι πως η Σαρλότα ήταν ευτυχισμένη…
Και ποιος ξέρει, ίσως κάποια στιγμή η κοιλάδα ανθίσει και πάλι.
