Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

φόρα-κατηφόρα

Έχω μια κατηφόρα ,την οποία όπως και να χουν τα πράγματα θα την κατέβω ,δεν είναι πως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ,είναι πως δεν θέλω.Μπορεί να έχω διαλέξει άλλη διαδρομή στην πορεία όμως θα την αλλάξω για να πάρω αυτήν την κατηφόρα.Λίγα μέτρα πριν θα επιταχύνω και μόλις φτάσω στο σημείο εκκίνησης, θα αφήσω τα πόδια μου και θα γείρω το κεφάλι πίσω, κοιτάζοντας προς τον ουρανό, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο δρόμο, με τα χέρια πάντα στα φρένα.Πάντα.Δεν έχω καταφέρει ποτέ να αφήσω τα φρένα, πόσο μάλλον το τιμόνι ,αλλά μια μέρα θα το κάνω και αυτό!Το καλοκαίρι θυμάμαι είχα πει πως θα μπορούσα να ανεβώ και έπειτα να κατεβώ την κατηφόρα αυτή τουλάχιστον δώδεκα φορές απανωτά.Έχει κάτι που με κάνει να νιώθω όχι ελεύθερη, αλλά ελαφρότερη, ίσως αλλιώτικη και αλλόκοτη.Αλλόκοτη σίγουρα, για τους άλλους που με παρακολουθούν.
sketch by me
Ποτέ όμως πριν, δεν την ένιωσα τόσο επίπεδη και τόσο μικρή, όσο σήμερα.Μόλις έφτασα στο τέλος της, κοίταξα πίσω για να σιγουρευτώ πως την είχα κατεβεί, πως βρισκόταν εκεί.Αυτή ήταν εκεί στην θέση της, εγώ μάλλον δεν ήμουν.
Όταν οι άλλοι γράφουν για την μικρή Μαρία και τους Ρομά, για τα κλειστά πανεπιστήμια τον Σαμαρά και άλλα τέτοια, εγώ γράφω για την αγαπημένη μου κατηφόρα...
Γράφω για τη κατηφόρα γιατί σήμερα, για άλλη μια φορά απέτυχα και η αλήθεια είναι πως φοβάμαι.Φοβάμαι πολύ.Με τρομάζουν και με ανησυχούν όλα αυτά που τρομάζουν και ανησυχούν και εσάς.Και ύστερα σου λένε πως οι καλλιτέχνες είναι ελεύθερα πνεύματα χωρίς ανασφάλειες, λάθος, ζητούν επιβεβαίωση ακόμη και στον τρόπο που κατηφορίζουν έναν δρόμο, ακόμη και αυτό το κάνουν με στιλ και άποψη.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Valtari


Ίσως ο θεός να θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, πριν γνωρίσεις τους σωστούς, οπότε όταν συμβαίνει αυτό πρέπει να είσαι ευγνώμων.
Maybe God wants you to meet many wrong people,
before you meet the right one,so when it happens you'll be thankful.
Gabriel Garcia Marquez



Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Πληγές

Η νύχτα έπεσε και τα δυο μικρά ζώα μπήκαν στην φωλιά τους.Καθ όλη την διάρκεια της μέρας είχαν κυλιστεί στις λάσπες, στους δρόμους και στα καυσαέρια.Είχαν εκτεθεί σε μάτια γνωστών και αγνώστων, είχαν χάσει τις μυρωδιές τους.Όταν χώθηκαν στην φωλιά, άρχισαν να γλύφουν ο ένας τον άλλον για να ξεβρομίσουν, έγλυφαν με προσοχή κάθε σημείο του σώματος, απ' τα δάχτυλα των ποδιών, μέχρι ψηλά στους μηρούς, την πλάτη, τα χέρια και με αργές κυκλικές κινήσεις την κοιλιά και το στήθος.Που και πού σταματούσαν όταν το σάλιο τους τελείωνε, ο ένας αντικριστά στον άλλον, με τις ανάσες τους να μπερδεύονται.Σε ορισμένα σημεία η γλώσσα πάλλονταν γρηγορότερα και έμενε εκεί με επιμονή, ήταν γιατί είχε την ευαισθησία να νιώθει τις ανοιχτές πληγές.-Όλοι μας έχουμε πληγές τις οποίες γνωρίζουμε και θρέφουμε, άλλες πάλι όχι, σαν αδέξιες μελανιές που πονάνε μονάχα όταν τις αγγίζουμε.Πληγές ανοιχτές ή και κλειστές.Πληγές που μας άφησαν άλλοι στο πέρασμα τους, σημάδια πολέμου από αγώνες που κερδίσαμε αλλά κυρίως από αγώνες που χάσαμε.Το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει για να κλείσουν οι πληγές αυτές.Το σάλιο, η φροντίδα, τα χάδια, οι αγκαλιές, τα φιλιά και κυρίως η αγάπη μπορούν να τις επουλώσουν γρηγορότερα.-Και κάπως έτσι τα δυο ζώα μπλέχτηκαν μεταξύ τους και χάρισαν γλυκές ηδονές και κραυγές ευχαρίστησης το ένα στο άλλο.Και μπορεί να μην το γνώριζαν, αλλά ενόσω κοιμόντουσαν ονειρεύτηκαν και τα δύο πως κοιμόντουσαν αγκαλιά και αυτό ήταν σίγουρα κάτι πολύ όμορφο.