lost words

Υπάρχει μια χώρα γεμάτη λέξεις.
Κάπου μακριά από εμάς, κάποιοι μιλούν για αυτήν.
Λένε πως στην χώρα αυτή βρίσκονται λέξεις.
Λέξεις ξεχασμένες από τον καιρό,λέξεις που χάθηκαν,που δεν ειπώθηκαν ποτέ,
λέξεις και φράσεις οι οποίες έμειναν στην σκέψη,
άλλες πάλι μείνανε κάπου στο λάρυγγα
και μερικές είχαν την τύχη να πάρουν ήχο και να φτάσουν μέχρι την άκρη της γλώσσας, τα ερμητικά όμως κλειστά χείλη τις εμπόδισαν να βγουν, να ελευθερωθούν.
Λένε πως σε αυτήν την χώρα υπάρχουν πολλά σε μισώ άλλα και πολλά σ΄αγαπώ.
τα οποία δεν μισούνται μεταξύ τους, ούτε είναι εχθροί, αντιθέτως είναι συντρόφια.
Είναι και οι δυο ρήματα που δεν βγήκαν από στόματα που θα έπρεπε να βγουν, ο ένας στηρίζει και υποστηρίζει τον άλλον, παρόλο που για κάθε σ΄αγαπώ που γεννιέται πεθαίνει ένα σε μισώ,
ειναι κάτι σαν το γιν και γιαν δεν μπορεί να υπάρξει ο ένας δίχως τον άλλον.
Υπάρχουν ακόμη πολλές συγνώμες,
υπάρχουν διαφόρων ειδών αρνήσεις, όπως όχι και δεν θέλω,
αρκετά σε χρειάζομαι, σε έχω ανάγκη, σε θέλω.
και ακόμη περισσότερα φοβάμαι,
μερικές καλημέρες
λίγα γιατί,
και λίγα ασκαρδαμυκτί και κομπορρημοσύνη.
Σε αυτήν την χώρα υπάρχουν και πολλά αντίο.
εκεί είναι που χάθηκαν όλα τα αντίο...

Ένα αντίο μου, ένα γιατί και ένα σε χρειάζομαι βρίσκονται κάπου εκεί.
Το γεια μου, είναι κάπου στον δρόμο προς τα κει και αυτό.